mandag 16. april 2012

På tide å sleppa til Sigmund Skard...


DET MÅ

Det må vera ein stad det blir gøymt,
det vi lever i lag,
kvar stund vi har lett og drøymt,
kvar nykveikt dag,
kvart smil og kvar varleg hand,
kvar time av trøyst.

Det er for stort, det vi har
til å siga ifra oss.
Ein stad må det setja seg f'àr
og bia på oss,
ein stad eg ikkje kan nemna
og ikkje forstår,
bakom dei slokna stjerner
og folna år.


Sigmund Skard

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar