mandag 16. mars 2015

I dag fann eg fram eit dikt av ei dame eg ikkje har posta noko av tidlegare...

Hos psykiateren 

vel inne på kontoret hans 
tok hun uten å nøle 
sofaen i armene og 
brast i gråt 

skremt vek han tilbake fra 
denne sorgen som 
ikke engang 
introduserte seg 

Randi Sandvik

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar