Den sida av Jakob Sande eg vil peike på i dag er kjærleiks poeten… I
dag òg vil eg trekke fram to dikt, først hyllesten til den utvalgte i
DU
ER MIN LOS
Du
er min los på
leia
eg dreg,
du
er mitt ljos på
nattville
veg.
Sjølv
om du vankar
Langt
her ifrå,
i
mine tankar
bur
du enn då.
Der
skal du bu som
song
i mitt sinn,
venen
min, du som
einast
er min.
Der
skal din kjærleik
vere
mi bøn,
der
skal din nærleik
vere
mi løn.
Einsom
eg stod og
du
vart min del;
blod
av mitt blod og
sjel
av mi sjel.
Jakob Sande
Så den ulykkelig forelska, lengtande i
ALDRI
Alltid å tegja når
du er meg nær
aldri å segja kor
du er meg kjær.
Aldri få kjenna din
pust mot mitt kinn,
aldri få brenna min
munn imot din.
Aldri få loga som
eld imot deg:
slik er den soga som
klagar i meg.
Jakob Sande
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar