Sjølv om eg foretrekk Ragnar Hovland i roman eller novelle form så har han nokre dikt eg virkelig likar...

 Døy

Ein må ikkje døy.

Og skal ein likevel døy,

må det skje langsamt,

over lang tid,

og utan smerter,

slik at når det ein

dag verkeleg skjer,

så merkar verken du eller vennene dine

noko som helst.

Ragnar Hovland