Dette råde til Goethe... det nevner både fornuftige ord og dikt... kanskje det er tid for eit knippe vers frå Håvamål...
Vanklok mann
som vankar ute,
det er tryggast han teier.
At lite han veit,
det varest ingen,
utan for mykje han mæler.
Omveg er jamt
til utrygg ven,
om midt i bygdi han bur,
Men beinvegar gjeng
til den gode venen
om han er langt av lei.
Venen sin
skal ein vera ven,
honom og hans ven.
Men med uvens ven
venskap halde
høver kje fagna folk.
Er du halt, kan du ride,
handlaus gjæte,
er du dauv, kan du duge i strid.
Blind er betre
enn brend å vera;
daud mun ein lite duge.
Betre byrdi
du ber kje i bakken
enn mannevit mykje.
Med låkare niste
du legg kje i veg
enn overdrykkje med øl.
Døyr fe;
døyr frendar;
døyr sjølv det same.
Men ordet om deg
aldri døyr,
vinn du eit gjetord gjævt.
Berre nokon små smakebitar av den uendelige visdomen Håvamål serverer oss i verseform :)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar