Dryssa stjerner
Når ei solstråle ligg att og
brenn i oss.
Når ein heilt vanleg gråversdag
har
stjerner over seg. Når nokon har
sett at
vi er til.
Kanskje var det berre i
forbifarten. I
travelheten. Eit uventa smil,
ein open
varme. Kanskje var det ein
omfamnelse,
kanskje berre eit sekunds stogg.
Nokon
som hugsa noko godt, og takka.
Nokon
som rørte ved oss, kanskje
ubevisst.
Vi kjende oss famna inn, kjende
oss
overdryssa av varme. Våga sleppa
gleda
eit ørlite steg lenger fram.
Våga kanskje
sjølv dryssa stjerner, dela ut
varme gje
smil, røra ved...
Måtte vi nøra elden i kvarandre.
Bente Bratlund Mæland
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar