I dag vil eg dele eit av Aasmund Olavson Vinje sine kjente, kjære dikt...

DU GAMLE MOR

Du gamle mor, du sliter arm,

so sveitten er som blod,

men endaa i ditt hjarta varm.

Og du meg gav min sterke arm

og dette ville mod.

 

Du turka taaror av mitt kinn

so mang ein Herrens gong

og kyste meg som guten din

og blev meg uti barmen inn

min sirgerfulle sorg.

 

Og gamle du, du gav til meg

mi mjuke hjarterot,

og difor maa eg elska deg,

korhelst eg vankar paa min veg,

um so paa villan fot.

          Aasmund Olavson Vinje